εξαιρετικός

Grec

Étymologie

Dérivé de εξαίρετος, exéretos, avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		εξαιρετικός		εξαιρετική		εξαιρετικό
génitif		εξαιρετικού		εξαιρετικής		εξαιρετικού
accusatif		εξαιρετικό		εξαιρετική		εξαιρετικό
vocatif		εξαιρετικέ		εξαιρετική		εξαιρετικό
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		εξαιρετικοί		εξαιρετικές		εξαιρετικά
génitif		εξαιρετικών		εξαιρετικών		εξαιρετικών
accusatif		εξαιρετικούς		εξαιρετικές		εξαιρετικά
vocatif		εξαιρετικοί		εξαιρετικές		εξαιρετικά

εξαιρετικός, exeretikós \ɛ.ksɛ.ɾɛ.ti.ˈkɔs\

1. Très bon.
2. Exceptionnel (pas ordinaire, rare).

Synonymes

• εξαίρετος (1)

Dérivés

• εξαιρετικά

Apparentés étymologiques

• εξαιρώ
• εξαίρεση