κατάργηση

Grec

Étymologie

Du grec ancien κατάργησις, katárgêsis ; voir καταργώ (« abolir »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	κατάργηση	οι	καταργήσεις
Génitif	της	κατάργησης καταργήσεως	των	καταργήσεων
Accusatif	τη(ν)	κατάργηση	τις	καταργήσεις
Vocatif		κατάργηση		καταργήσεις

κατάργηση (katáryisi) \ka.ˈtaɾ.ʝi.si\ féminin

1. Abolition, annulation, abrogation.
   • Η κατάργηση της θανατικής ποινής.

     L'abolition de la peine de mort.

   • Η κατάργηση ενός νόμου.

     L’abrogation d’une loi.