-της
: της
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- (Suffixe 1) Du proto-grec *-tāts lui-même issu de l’indo-européen commun *-teh₂ts.
- (Suffixe 2) Du proto-grec *-tās lui-même issu de l’indo-européen commun *-teh₂.
Suffixe 1 modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | -της | αἱ | -τητες | τὼ | -τητε |
| Vocatif | -της | -τητες | -τητε | |||
| Accusatif | τὴν | -τητα | τὰς | -τητας | τὼ | -τητε |
| Génitif | τῆς | -τητος | τῶν | -τήτων | τοῖν | -τήτοιν |
| Datif | τῇ | -τητι | ταῖς | -τησι(ν) | τοῖν | -τήτοιν |
-της, -tês *\tɛːs\ féminin
- Variante de -τής.
Dérivés modifier
Suffixe 2 modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | -τής | οἱ | -ταί | τὼ | -τά |
| Vocatif | -τά | -ταί | -τά | |||
| Accusatif | τὸν | -τήν | τοὺς | -τάς | τὼ | -τά |
| Génitif | τοῦ | -τοῦ | τῶν | -τῶν | τοῖν | -ταῖν |
| Datif | τῷ | -τῇ | τοῖς | -ταῖς | τοῖν | -ταῖν |
-της, -tês *\tɛːs\ masculin
- Nom d’agent.