Latin modifier

Étymologie modifier

De Celtae avec le suffixe -icus.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif Celticus Celtică Celticum Celticī Celticae Celtică
Vocatif Celtice Celtică Celticum Celticī Celticae Celtică
Accusatif Celticum Celticăm Celticum Celticōs Celticās Celtică
Génitif Celticī Celticae Celticī Celticōrŭm Celticārŭm Celticōrŭm
Datif Celticō Celticae Celticō Celticīs Celticīs Celticīs
Ablatif Celticō Celticā Celticō Celticīs Celticīs Celticīs

Celticus \Prononciation ?\

  1. Celtique.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif Celticus Celticī
Vocatif Celtice Celticī
Accusatif Celticum Celticōs
Génitif Celticī Celticōrum
Datif Celticō Celticīs
Ablatif Celticō Celticīs

Celticus \Prononciation ?\ masculin

  1. Celtes d'Hispanie.
    • Lucensis conventus populorum est sedecim, praeter Celticos et Lemavos ignobilium ac barbarae appellationis, sed liberorum capitum ferme CLXVI. Simili modo Bracarum XXIIII civitates CCLXXXV capitum, ex quibus praeter ipsos Bracaros Bibali, Coelerni, Callaeci, Equasei, Limici, Querquerni citra fastidium nominentur. — (Pline, Naturalis Historia, III)
      Le ressort de Lucus (Lugo) comprend, outre les Celtiques et les Lebuns, 16 peuples sans illustration et portant des noms barbares, mais comptant environ 166.000 têtes libres. De même celui de Bracarum (Braga) s'étend sur 24 cités avec 175.000 têtes libres, entre lesquelles, outre les Bracares eux-mêmes, on peut nommer, sans ennui pour le lecteur, les Bibales, les Caelérins, les Gallaeques, les Héquaeses, les Limiques, les Querquernes.

Références modifier