Conjugaison:italien/completare
completare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | completare | \kom.ple.ˈta.re\ | avere | completato | \a.ˈve.re kom.ple.ˈta.to\ |
Gérondif | completando | \kom.ple.ˈtan.do\ | avendo | completato | \a.ˈven.do kom.ple.ˈta.to\ |
Participe | completante | \kom.ple.ˈtan.te\ | completato | \kom.ple.ˈta.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|