Voir aussi : albá, Alba

Espagnol modifier

Étymologie modifier

Du latin alba, de albus, « blanc ».

Nom commun modifier

alba \ˈal.ba\ féminin

  1. Aube, aurore.
  2. Aube, (habit).

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Forme d’adjectif modifier

Genre Singulier Pluriel
Masculin albo
\al.bo\
albos
\al.bos\
Féminin alba
\al.ba\
albas
\al.bas\

alba \al.ba\ féminin

  1. Féminin singulier de albo, utilisé uniquement en poésie.

Prononciation modifier

  • Carthagène des Indes (Colombie) : écouter « alba [ˈal.βa] »

Voir aussi modifier

  • alba sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)   (habit)
  • alba sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)   (aurore)

Finnois modifier

Étymologie modifier

Du latin albus, « blanc ».

Nom commun modifier

alba \Prononciation ?\

  1. Aube (lever du jour).

Gaulois modifier

Étymologie modifier

Mot attesté dans les prénoms gaulois Albos, Albios, Albiorix et, spécifiquement, dans Alba (Aube)[2].
Composé probablement de l'indo-européen *albho- (blanc)[1].

Adjectif modifier

alba

  1. Blanc.

Synonymes modifier

Nom commun modifier

  1. Monde-d'en-haut, paradis, ciel, blanc céleste.

Variantes modifier

Références modifier

  • [1] : Xavier Delamarre, Dictionnaire de la langue gauloise : une approche linguistique du vieux-celtique continental, préf. de Pierre-Yves Lambert, Errance, Paris, 2003, 2e édition, ISBN 978-2-87772237-7, page 37-38
  • [2] : Jean-Paul Savignac, Dictionnaire français-gaulois, La Différence, Paris, 2004, ISBN 978-2-72911529-6, page 66

Italien modifier

Étymologie modifier

(Nom commun 1) Du latin alba.
(Nom commun 2) De l’occitan alba.
(Nom commun 3) Du latin ecclésiastique alba, ellipse de alba vestis.

Nom commun 1 modifier

Singulier Pluriel
alba
\ˈal.ba\
albe
\ˈal.be\

alba \ˈal.ba\ féminin

  1. Aube, lever du jour, aurore.
  2. (Sens figuré) Aube, commencement, début.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Nom commun 2 modifier

Singulier Pluriel
alba
\ˈal.ba\
albe
\ˈal.be\

alba \ˈal.ba\ féminin

  1. (Littérature) Aube, poésie lyrique du Moyen Âge.

Nom commun 3 modifier

Singulier Pluriel
alba
\ˈal.ba\
albe
\ˈal.be\

alba \ˈal.ba\ féminin

  1. Aube, vêtement religieux de toile blanche.

Synonymes modifier

Forme d’adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin albo
\ˈal.bo\
albi
\ˈal.bi\
Féminin alba
\ˈal.ba\
albe
\ˈal.be\

alba \ˈal.ba\

  1. Féminin singulier de albo.

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi modifier

  • Alba (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)  
  • alba dans le recueil de citations Wikiquote (en italien)  

Kotava modifier

Étymologie modifier

Racine inventée arbitrairement[1].

Nom commun modifier

alba \ˈalba\ (Indénombrable)

  1. Amour.
    • Ikagadikany, va jontika alba vieleon walzilil lidamen vaon pu rin lasuzilí. — (vidéo)
      Mon cher beau-parent, tu distribues quotidiennement beaucoup d'amour, autant que je m'efforce à en donner pour toi.

Quasi-synonymes modifier

Dérivés modifier

Prononciation modifier

  • France : écouter « alba [ˈalba] »

Références modifier

  • « alba », dans Kotapedia
  1. Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.

Latin modifier

Étymologie modifier

De albus (« blanc »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif albă albae
Vocatif albă albae
Accusatif albăm albās
Génitif albae albārŭm
Datif albae albīs
Ablatif albā albīs

alba \Prononciation ?\ féminin

  1. Vêtement de couleur blanche.

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier

Occitan modifier

Étymologie modifier

Du latin albus (« blanc »).

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
alba
\ˈalβo̯\
albas
\ˈalβo̯s\

alba \ˈalβo̯\ féminin (graphie normalisée)

  1. Aube (lever du jour).
    • Quantes de còps l’ausiguèri me dire que m’anavi crebar a voler téner en règla un òrt tant bèl. Qu’i anavi daissar la santat a trastejar aquí-lai, d’alba a calabrun. — (Sèrgi Viaule, Fotuda planeta !, 20140 [1])
      Combien de fois je l’ai entendu me dire que j’allais me crever à vouloir tenir en règle un jardin si grand. Que j’allais y laisser la santé à trafiquer là-bas, de l’aube au crépuscule.
  2. (Habillement) Aube, vêtement ecclésiastique.
  3. Peuplier blanc.

Variantes orthographiques modifier

Dérivés modifier

  • albada (« aubade »)
  • albeta (« début de l’aube »)
  • primalba (« première lueur de l’aube »)

Prononciation modifier

Références modifier

Roumain modifier

Forme d’adjectif modifier

alba \Prononciation ?\ féminin singulier

  1. Cas nominatif et accusatif féminin singulier défini de alb.

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin alba.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif alba alby
Génitif alby alb
Datif albě albám
Accusatif albu alby
Vocatif albo alby
Locatif albě albách
Instrumental albou albami

alba \Prononciation ?\ féminin

  1. Aube.
    • Biskup byl oděn v albě.

Forme de nom commun modifier

alba \Prononciation ?\

  1. Nominatif, accusatif et vocatif pluriel d'album.

Anagrammes modifier