Espéranto modifier

Étymologie modifier

Du latin amans, amantis, apparenté à ami (« aimer »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif amanto
\a.ˈman.to\
amantoj
\a.ˈman.toj\
Accusatif amanton
\a.ˈman.ton\
amantojn
\a.ˈman.tojn\

amanto \a.ˈman.to\

  1. Amant, amoureux (celui qui aime d’amour).
    • La vaganta kavaliro povos uzi sian glavon kaj sian ŝildon; la amanto ne ĝemos sen rekompenco; la gajulo pace ludos sian rolon; la ridindulo elvokos ridon ĉe tiuj, kiuj havas tikleblan diafragmon; kaj la fraŭlino malkaŝe esprimos sian amon per lamaj versoj. — (Louis-Lazare Zamenhof, Hamleto, 1893)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. Amateur.

Dérivés modifier

Proverbes et phrases toutes faites modifier

  • Eĉ por pomo putranta troviĝas amanto
  1. traduction littérale : Même pour une pomme pourrissante on trouve un amateur
    traduction d’intention : Tous les goûts sont dans la nature.

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • amanto sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)  

Références modifier

Bibliographie modifier

Ido modifier

Étymologie modifier

De l'espéranto amanto.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
amanto
\Prononciation ?\
amanti
\Prononciation ?\

amanto \a.ˈman.tɔ\

  1. Amant.