arduo
Espagnol modifier
Étymologie modifier
- Du latin arduus.
Adjectif modifier
Genre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | arduo | arduos |
Féminin | ardua | arduas |
arduo \ˈaɾ.ðwo\ masculin
- Ardu.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes modifier
Dérivés modifier
Références modifier
Italien modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | arduo \ˈar.du.o\ |
ardui \ˈar.du.i\ |
Féminin | ardua \ˈar.du.a\ |
ardue \ˈar.du.e\ |
arduo \ˈar.du.o\ masculin
- Ardu.
- seguire un sentiero arduo.
- suivre un chemin ardu.
- un problema arduo.
- un problème ardu.
- un lavoro arduo.
- un travail ardu.
- seguire un sentiero arduo.
Dérivés modifier
Références modifier
- [1] : Ottorino Pianigiani, Vocabolario Etimologico della Lingua Italiana, Società editrice Dante Alighieri di Albrighi / Segati, Rome / Milan, 1907 → consulter cet ouvrage
Latin modifier
Forme d’adjectif modifier
arduo \Prononciation ?\