calmáis

Voir aussi : calmais

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe calmar
Indicatif	Présent	(yo) calmáis
		(tú) calmáis
		(vos) calmáis
		(él/ella/usted) calmáis
		(nosotros-as) calmáis
		(vosotros-as) calmáis
		(os) calmáis
		(ellos-as/ustedes) calmáis
	Imparfait	(yo) calmáis
		(tú) calmáis
		(vos) calmáis
		(él/ella/usted) calmáis
		(nosotros-as) calmáis
		(vosotros-as) calmáis
		(os) calmáis
		(ellos-as/ustedes) calmáis
	Passé simple	(yo) calmáis
		(tú) calmáis
		(vos) calmáis
		(él/ella/usted) calmáis
		(nosotros-as) calmáis
		(vosotros-as) calmáis
		(os) calmáis
		(ellos-as/ustedes) calmáis
	Futur simple	(yo) calmáis
		(tú) calmáis
		(vos) calmáis
		(él/ella/usted) calmáis
		(nosotros-as) calmáis
		(vosotros-as) calmáis
		(os) calmáis
		(ellos-as/ustedes) calmáis

calmáis \kalˈmais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de calmar.

Prononciation

• Madrid : \kalˈmais\
• Séville : \kalˈmaih\
• Mexico, Bogota : \kalˈma(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \kalˈmaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \kalˈmais\