Voir aussi : Circus

Français modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien κίρκος, kírkos (« faucon »).

Nom commun modifier

Invariable
circus
\siʁ.kys\

circus \siʁ.kys\ masculin

  1. (Ornithologie) Nom scientifique des oiseaux du genre busard.
    • Le nom scientifique du busard cendré est circus pygargus.

Voir aussi modifier

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin circus.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
circus
\ˈsɜː.kəs\
ou \ˈsɝ.kəs\
circuses
\Prononciation ?\

circus \ˈsɜː.kəs\ (Royaume-Uni), \ˈsɝ.kəs\ (États-Unis)

  1. Cirque.
  2. Vaste rond-point.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Latin modifier

Étymologie modifier

De l’indo-européen commun *(s)ker-[1] (« tourner »), qui donne corona et curvus, en grec κίρκος, kirkos (« faucon, oiseau au bec courbé »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif circus circī
Vocatif circe circī
Accusatif circum circōs
Génitif circī circōrum
Datif circō circīs
Ablatif circō circīs

circus masculin

  1. Cercle.
  2. Cirque.
    • circus maximus.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  3. (Sens figuré) Les spectateurs du cirque

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Voir aussi modifier

  • circus sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)  

Références modifier

  1. Julius PokornyIndogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin circus.

Nom commun modifier

circus

  1. Cirque.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]