Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de consuetus, avec le suffixe -tudo.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif consuetudo consuetudinēs
Vocatif consuetudo consuetudinēs
Accusatif consuetudinem consuetudinēs
Génitif consuetudinis consuetudinum
Datif consuetudinī consuetudinibus
Ablatif consuetudinĕ consuetudinibus

cōnsuētūdō \koːn.su.eːˈtuː.doː\ féminin

  1. Coutume, habitude, usage.
    • Unusquisque ex unâ in aliam cogitationem incidet, prout rerum imagines uniuscujusque consuetudo in corpore ordinavit. — (Spinoza Éthique II Proposition 18 Scolie.)
      Ainsi chacun passera d’une pensée à une autre, suivant que l’habitude a en chacun ordonné dans le corps les images des choses.

Antonymes modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier

  • « consuetudo », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 411)