Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de contineo (« tenir ensemble, joindre, attacher »), avec le suffixe -uus.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif continuus continuă continuum continuī continuae continuă
Vocatif continue continuă continuum continuī continuae continuă
Accusatif continuum continuăm continuum continuōs continuās continuă
Génitif continuī continuae continuī continuōrŭm continuārŭm continuōrŭm
Datif continuō continuae continuō continuīs continuīs continuīs
Ablatif continuō continuā continuō continuīs continuīs continuīs

continuus \Prononciation ?\

  1. Adjacent, qui tient à, suivant.
    • continua nocte — (Ovide. F. 6, 720)
      la nuit suivante.
    • ex eo die dies continuos quinque — (Cesar. B. G. 1, 48)
      pendant les cinq jours suivants.
  2. Continu, continuel, non interrompu, consécutif.
    • continui montes — (Pline)
      chaîne de montagnes.

Dérivés modifier

Références modifier