Ancien français modifier

Étymologie modifier

Du vieux-francique *sporo.

Nom commun modifier

esperon *\Prononciation ?\ masculin

  1. Éperon.

Espéranto modifier

Forme de nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif espero
\es.ˈpe.ro\
esperoj
\es.ˈpe.roj\
Accusatif esperon
\es.ˈpe.ron\
esperojn
\es.ˈpe.rojn\

esperon \es.ˈpe.ron\

  1. Accusatif singulier de espero.

Occitan modifier

Étymologie modifier

Du vieux-francique *sporo.

Nom commun modifier

esperon \espeˈru\ (graphie normalisée) masculin

  1. Éperon.
    • fissèt son caval d’un cop d’esperon, e trobèt un pagés abilhat de negre, que portava sos quatre pels abatuts, e una crespa penjada sus lo darrièr decatalanat de son capèl.
      il éperonna son cheval et trouva un manant habillé de noir : ses quatre cheveux étaient ras, un crêpe pendait derrière son chapeau dégrafé. — (Jean-Baptiste Fabre, Istòria de Joan-l’an-pres, adaptation à la graphie classique par Patric Sauzet, traduction française Patric Sauzet et Felip Gardy, 1988, CRDP Montpellier)

Prononciation modifier

Références modifier