ezel
Breton modifier
Étymologie modifier
- Du moyen breton eselRéférence nécessaire.
- À comparer avec le cornique esel « membre » et l’irlandais « partie, division ; joint ».
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
ezel | izili |
ezel \ˈeː.zɛl\ masculin
- (Anatomie) Membre (du corps).
- Bilzig, meur a wech, an nevoa bet gwelet pôtred flemmet pa dremenent lann Bennenez evit mont da besketa d’an Trêz-Gwenn : unan a zune ar gouli, unan all gant eun tamm neud-gouel a starde an ezel. — (Fañch al Lae, Bilzig, Ad. Le Goaziou, leorier, Kemper, 1925, page 119)
- Bilzig, plusieurs fois, avait vu des hommes mordus quand ils passaient par la lande de Bennenez pour aller pêcher au Trêz-Gwenn : un suçait la plaie, un autre serrait le membre avec un morceau de cordage de voile.
- Bilzig, meur a wech, an nevoa bet gwelet pôtred flemmet pa dremenent lann Bennenez evit mont da besketa d’an Trêz-Gwenn : unan a zune ar gouli, unan all gant eun tamm neud-gouel a starde an ezel. — (Fañch al Lae, Bilzig, Ad. Le Goaziou, leorier, Kemper, 1925, page 119)
- (Sens figuré) Membre (d’un groupe).
- Gant ar 75 ezel oberiant hag ar 47 ezel a enor, lenn-barr e tlefe beza pep niverenn « An Oaled » gant ar pennadou brezonek — (Edward Bachellery, Ar brezonek war "An Oaled", in An Oaled, n° 35, 1931, page 3)
- Avec les 75 membres actifs et les 47 membres d’honneur, chaque numéro d’« An Oaled » devrait regorger d’articles en breton.
- Gant ar 75 ezel oberiant hag ar 47 ezel a enor, lenn-barr e tlefe beza pep niverenn « An Oaled » gant ar pennadou brezonek — (Edward Bachellery, Ar brezonek war "An Oaled", in An Oaled, n° 35, 1931, page 3)
Variantes orthographiques modifier
Synonymes modifier
Anatomie
Anagrammes modifier
Frison modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
ezel
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du moyen néerlandais ēsel, du vieux néerlandais esil, du proto-germanique *asiluz, du latin asellus (« ânon, âne »), forme diminutive de asinus (« âne »). Cognat de l’allemand Esel.
Nom commun modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | ezel | ezels |
Diminutif | ezeltje | ezeltjes |
ezel \ˈe.zəl\ masculin
Synonymes modifier
- personne
- chevalet
- tréteau
Dérivés modifier
Proverbes et phrases toutes faites modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 100,0 % des Flamands,
- 98,7 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Turc modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
ezel \Prononciation ?\