franco
Français modifier
Étymologie modifier
- (Adverbe 1) (XVIIIe siècle) De l’italien franco (« libre de frais »)[1].
- (Adverbe 2) (XIXe siècle) Abréviation de franchement[2] avec l’influence du précédent ; voir piano (« doucement »).
- (Nom commun) Dérive de lingua franca.
Adverbe 1 modifier
franco \fʁɑ̃.ko\ invariable
- (Commerce) Sans frais supplémentaire.
- Vous recevrez ce paquet franco.
- Franco de port.
Dérivés modifier
Traductions modifier
Adverbe 2 modifier
franco \fʁɑ̃.ko\ invariable
- (Familier) Franchement, sans hésiter.
Vas-y franco !
- J’en connais des tas qui auraient essayé de me tirer les vers du nez, l’air de rien. Mais il y a été franco. — (Muriel Barbery, L’élégance du hérisson, 2006, collection Folio, page 174)
Nom commun modifier
franco \fʁɑ̃.ko\ masculin singulier
- Synonyme de lingua franca, langue véhiculaire utilisée jusqu’au XIXe siècle en Méditerranée.
- La seule qui ait réussi à s’étendre sans être une langue de conquérants est assurément le franco. — (Teddy Arnavielle, Histoires et usages dans l’aire méditerranéenne, L’Harmattan, 2005, page 281).
Prononciation modifier
- France (Nancy) : écouter « franco [Prononciation ?] »
- Lyon (France) : écouter « franco [Prononciation ?] »
Anagrammes modifier
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi modifier
- Franco (homonymie) sur l’encyclopédie Wikipédia
Références modifier
- ↑ « franco », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage
- ↑ « franco », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage
Espagnol modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Genre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | franco | francos |
Féminin | franca | francas |
franco \ˈfɾaŋ.ko\
- (Histoire) Franc, germain de Franconie.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Franc, sincère.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Franc, libre, libéré d'obligations.
- Franc, libre d'imposition.
Synonymes modifier
Dérivés modifier
Apparentés étymologiques modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
franco | francos |
franco \ˈfɾaŋ.ko\ masculin
- (Histoire) Franc, Germain de Franconie.
- (Numismatique) Franc, monnaie de la France, de la Suisse, etc.
Prononciation modifier
- Madrid : \ˈfɾaŋ.ko\
- Mexico, Bogota : \ˈfɾaŋ.k(o)\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈfɾaŋ.ko\
- Venezuela : écouter « franco [ˈfɾaŋ.ko] »
Voir aussi modifier
- franco sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)
Références modifier
Espéranto modifier
Étymologie modifier
- Du français Franc (excl. : fr).
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | franco \ˈfran.t͡so\ |
francoj \ˈfran.t͡soj\ |
Accusatif | francon \ˈfran.t͡son\ |
francojn \ˈfran.t͡sojn\ |
franco \ˈfran.t͡so\ mot-racine issu de l’Ekzercaro {fond. de/grâce à 7OA }
Notes modifier
- Ce mot est un gentilé. Un gentilé désigne les habitants d’un lieu, les personnes qui en sont originaires ou qui le représentent (par exemple, les membres d’une équipe sportive).
Variantes orthographiques modifier
Apparentés étymologiques modifier
Prononciation modifier
- France (Toulouse) : écouter « franco [ˈfran.t͡so] »
Voir aussi modifier
- Francio sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références modifier
Bibliographie modifier
- franco sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- franco sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine fondamentale "franc-" présente dans la 7a Oficiala Aldono (Rde l’Akademio de Esperanto).
- Mot-racine géographique (selon le nom de peuple), conforme à la liste Listo de Rekomendataj Landnomoj de l’Académie d’espéranto.
- Racine "-o" présente dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » ( de l’Akademio de Esperanto).
Italien modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | franco \ˈfran.ko\ |
franchi \ˈfran.ki\ |
Féminin | franca \ˈfran.ka\ |
franche \ˈfran.ke\ |
franco \ˈfran.ko\
- (Histoire) Franc, germain de Franconie.
- Franc, sincère.
- Franc, libre, non aligné.
Franco tiratore.
- Franc tireur.
- Franc, libre d'imposition, de frais.
porto franco.
Un porto franco o zona franca è un territorio delimitato di un paese dove si gode di alcuni benefici tributari, come il non pagare dazi di importazione di merci o l'assenza di imposte.
Apparentés étymologiques modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
franco \ˈfran.ko\ |
franchi \ˈfran.ki\ |
franco \ˈfran.ko\ masculin
- (Histoire) Franc, Germain de Franconie.
- (Numismatique) Franc, monnaie de la France, de la Suisse, etc.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés modifier
monnaies
- franco belga (« franc belge »)
- franco CFA (« franc CFA »)
- franco francese (« franc français »)
- franco guineano (« franc guinéen »)
- franco lussemburghese (« franc luxembourgeois »)
- franco monegasco (« franc monégasque »)
- franco ruandese (« franc rwandais »)
- franco svizzero (« franc suisse »)
Prononciation modifier
- 'fraŋko : écouter « franco [Prononciation ?] »
Anagrammes modifier
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi modifier
- franco sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Références modifier
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en italien, sous licence CC BY-SA 4.0 : franco. (liste des auteurs et autrices)
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- De l’italien franco (« libre »).
Adverbe modifier
franco \Prononciation ?\
- Franco, franc de port, port payé.
franco huis
- franco domicile, franco à domicile
franco aan wal
- franco quai
franco verpakking
- franco d’emballage
franco fabriek
- rendu à l’usine
niet franco
- en port dû
Synonymes modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 74,4 % des Flamands,
- 85,7 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « franco [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Portugais modifier
Étymologie modifier
Adjectif 1 modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | franco | francos |
Féminin | franca | francas |
franco \fɾˈɐ̃.ku\ (Lisbonne) \fɾˈə̃.kʊ\ (São Paulo) masculin
- Franc, sincère.
um diálogo franco.
- un dialogue franc.
zonas francas.
- zones franches.
Digo-lhe isso mesmo. Ele ri-se, com uma risada seca e franca, expulsando o ar pelas narinas. «É verdade», reconhece ele. «Na vida, cumpri o meu programa.»
— (Emmanuel Carrère, traduit par Manuela Torres, Limonov, Sextante Editora, 2012)- Je le lui dis. Ça le fait rire, d’un petit rire sec et sans aménité, l’air chassé par les narines. « C’est vrai, reconnaît-il. Dans la vie, j’ai exécuté mon programme. »
Dérivés modifier
Adjectif 2 modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | franco | francos |
Féminin | franca | francas |
franco \fɾˈɐ̃.ku\ (Lisbonne) \fɾˈə̃.kʊ\ (São Paulo) masculin
Dérivés modifier
Nom commun 1 modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
franco | francos |
franco \fɾˈɐ̃.ku\ (Lisbonne) \fɾˈə̃.kʊ\ (São Paulo) masculin
- (Histoire) Franc, Germain de Franconie.
Os francos formavam uma das tribos germânicas que estabeleceram um reino duradouro na área que cobre a maior parte da França dos dias de hoje e na região da Francônia na Alemanha.
- Les Francs étaient l’une des tribus germaniques qui ont établi un royaume durable dans la région qui couvre la majeure partie de la France aujourd’hui et dans la région franconienne de l’Allemagne.
Nom commun 2 modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
franco | francos |
franco \fɾˈɐ̃.ku\ (Lisbonne) \fɾˈə̃.kʊ\ (São Paulo) masculin
- (Numismatique) Franc, monnaie de la France, de la Suisse, etc.
Voir aussi modifier
- franco sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais)
Prononciation modifier
- Lisbonne : \fɾˈɐ̃.ku\ (langue standard), \fɾˈɐ̃.ku\ (langage familier)
- São Paulo : \fɾˈə̃.kʊ\ (langue standard), \fɽˈə̃.kʊ\ (langage familier)
- Rio de Janeiro : \fɾˈɐ̃.kʊ\ (langue standard), \fɾˈɐ̃.kʊ\ (langage familier)
- Maputo : \frˈã.ku\ (langue standard), \frˈãŋ.kʰʊ\ (langage familier)
- Luanda : \fɾˈãŋ.kʊ\
- Dili : \fɾˈãŋ.kʊ\
Références modifier
- « franco », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en portugais, sous licence CC BY-SA 4.0 : franco. (liste des auteurs et autrices)
Vieux haut allemand modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
franco *\Prononciation ?\ masculin