Slovène modifier

Étymologie modifier

De l’allemand Front.

Nom commun modifier

Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif fronta fronti fronte
Accusatif fronto fronti fronte
Génitif fronte front front
Datif fronti frontama frontam
Instrumental fronto frontama frontami
Locatif fronti frontah frontah

fronta \Prononciation ?\ féminin

  1. Front, devant.

Tchèque modifier

Étymologie modifier

De l’allemand Front.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif fronta fronty
Génitif fronty front
Datif frontě frontám
Accusatif frontu fronty
Vocatif fronto fronty
Locatif frontě frontách
Instrumental frontou frontami

fronta \frɔnta\ féminin

  1. (Militaire) Front.
    • Vojáci na frontě trpěli nedostatečným zásobováním potravinami.
  2. (Politique) Front, organisation qui fait front pour une cause.
    • Národní fronta.
      Front national.
  3. (Météorologie) Front.
    • studená fronta.
      un fond froid.
  4. Queue, attroupement de gens.
    • V obchodě byla neskutečná fronta.
  5. (Informatique) Queue.
    • Fronta používaná v operačních systémech pro meziprocesovou komunikaci je také názývána roura (angl. pipe).

Dérivés modifier

Voir aussi modifier

  • fronta sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)  

Références modifier