Breton modifier

Forme de préposition modifier

Personne Forme
1re du sing. ganin
2e du sing. ganit
3e masc. du sing. gantañ
3e fém. du sing. ganti
1re du plur. ganimp
ou ganeomp
2e du plur. ganeocʼh
3e du plur. ganto
ou gante
Impersonnel ganeor

ganimp \ɡã.ˈnĩm(p)\

  1. Première personne du pluriel de la préposition gant.
    • En anv Doue, kabiten, deuit ’ta ganimp ! — (Jarl Priel, Va zammig buhez, Éditions Al Liamm, 1954, page 108)
      Pour l’amour de Dieu, capitaine, venez donc avec nous !
  2. Dibaot a wech e veze anv anezhañ ganimp. — (Roparz Hemon, Ar cʼhorf dindan dreid va zad-kozh, Embannadurioù Douar ar Yaouankiz, sans date, page 5)
    • On en parlait rarement.

Variantes dialectales modifier

Forme de verbe modifier

Mutation Forme
Non muté kanimp
Adoucissante ganimp
Spirante cʼhanimp

ganimp \ˈɡãː.nĩm(p)\

  1. Forme mutée de kanimp par adoucissement (k > g).

Prononciation modifier

  Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre  )

Paronymes modifier

Références modifier