gantañ
Breton modifier
Forme de préposition modifier
Personne | Forme |
---|---|
1re du sing. | ganin |
2e du sing. | ganit |
3e masc. du sing. | gantañ |
3e fém. du sing. | ganti |
1re du plur. | ganimp ou ganeomp |
2e du plur. | ganeocʼh |
3e du plur. | ganto ou gante |
Impersonnel | ganeor |
gantañ \ˈɡãn.tã\
- Troisième personne du singulier masculin de la préposition gant.
- Erru eul lestr, e pleg ar mor,
He weliou gwenn gant han digor; — (Théodore Hersart de La Villemarqué, Barzaz Breiz, Didier et Cie, 1867, page 229)- Un navire est entré dans le golfe,
Ses blanches voiles déployées ;
- Un navire est entré dans le golfe,
- Hag ec’h eas gantañ betek ar c’hastell arc’hant, na oa ket gwall bell ac’hane. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 19)
- Et il alla avec lui jusqu’au château d’argent, qui n’était pas bien loin de là.
- Erru eul lestr, e pleg ar mor,
Variantes dialectales modifier