Voir aussi : Humor, humör, humør

Ancien français modifier

Étymologie modifier

Du latin humor.

Nom commun modifier

humor *\Prononciation ?\ masculin ou féminin (l’usage hésite)

  1. Humeur (toute substance liquide qui se trouve dans un organisme).

Variantes modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier

Ancien occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin humor.

Nom commun modifier

humor féminin

  1. Humeur, humidité, liqueur, liquide.
  2. Sève.
  3. Suc des plantes.

Variantes modifier

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin humor.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
humor
\ˈhjuː.mɚ\
humors
\ˈhjuː.mɚz\

humor (États-Unis)

  1. Humour.
  2. Humeur.

Notes modifier

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Verbe modifier

Temps Forme
Infinitif to humor
\ˈhjuː.mɚ\
Présent simple,
3e pers. sing.
humors
\ˈhjuː.mɚz\
Prétérit humored
\ˈhjuː.mɚd\
Participe passé humored
\ˈhjuː.mɚd\
Participe présent humoring
\ˈhjuː.mɚ.ɪŋ\
voir conjugaison anglaise

humor transitif (États-Unis)

  1. Amadouer.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Catalan modifier

Étymologie modifier

Du latin humor.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
humor
\Prononciation ?\
humors
\Prononciation ?\

humor masculin et féminin identiques

  1. Humeur.

Prononciation modifier

Espagnol modifier

Étymologie modifier

Du latin humor.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
humor humores

humor \Prononciation ?\ masculin

  1. Humeur.
  2. Humour.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

Latin modifier

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif humor humorēs
Vocatif humor humorēs
Accusatif humorem humorēs
Génitif humoris humorum
Datif humorī humoribus
Ablatif humorĕ humoribus

humor \Prononciation ?\ féminin

  1. Variante de umor.

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin humor.

Nom commun modifier

humor (pluriel : humors)

  1. Humidité.
  2. Liquide organique du corps.

Synonymes modifier

humidité
  1. vochtigheid
liquide organique
  1. lichaamsvocht

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Papiamento modifier

Étymologie modifier

Du latin humor.

Nom commun modifier

humor

  1. Humour.
  2. Humeur.

Polonais modifier

Étymologie modifier

Du latin humor[1].

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif humor humory
Vocatif humorze humory
Accusatif humor humory
Génitif humoru humorów
Locatif humorze humorach
Datif humorowi humorom
Instrumental humorem humorami

humor \xũmɔr\ masculin inanimé

  1. Humour.
    • Wybacz, ale nie mam dzisiaj humoru. Miałam ciężki dzień.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • humor sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  

Références modifier

  1. « humor », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927

Portugais modifier

Étymologie modifier

Du latin humor.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
humor humores

humor \Prononciation ?\ masculin

  1. Humour.

Prononciation modifier

Slovène modifier

Étymologie modifier

Du latin humor.

Nom commun modifier

Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif humor
Accusatif humor
Génitif humorja
Datif humorju
Instrumental humorjem
Locatif humorju

humor \Prononciation ?\ masculin inanimé singulier

  1. Humour.

Suédois modifier

Étymologie modifier

Du latin humor.

Nom commun modifier

Commun Indéfini Défini
Indénombrable humor humorn

humor \Prononciation ?\ commun

  1. Humour.
  2. Humeur.

Dérivés modifier

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin humor.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif humor humory
Génitif humoru humorů
Datif humoru humorům
Accusatif humor humory
Vocatif humore humory
Locatif humoru humorech
Instrumental humorem humory

humor \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Humour.
    • mít smysl pro humor.
      avoir le sens de l'humour.
    • černý humor.
      humour noir.
    • Humor je kořením života.
    L’humour est l’épice/le condiment de la vie.

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • humor sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)