Voir aussi : kritiká

Espéranto modifier

Étymologie modifier

De kritiki (« critiquer ») et -a (terminaison des adjectifs).

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kritika
\kri.ˈti.ka\
kritikaj
\kri.ˈti.kaj\
Accusatif kritikan
\kri.ˈti.kan\
kritikajn
\kri.ˈti.kajn\

kritika \kri.ˈti.ka\

  1. Critique, qui critique.
    • Sed la kritikaj argumentoj estis ne nur ideologie motivitaj. — (Bo Sandelin, « Makroekonomiko en la 20a jarcento », Monato)
      Mais les arguments critiques n’étaient pas seulement motivés idéologiquement.

Prononciation modifier

Slovaque modifier

Étymologie modifier

Du latin critica.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kritika kritiky
Génitif kritiky kritík
Datif kritike kritikám
Accusatif kritiku kritiky

Locatif kritike kritikách
Instrumental kritikou kritikami

kritika \ˈkrɪ.tɪ.ka\ féminin

  1. Critique.

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin critica.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kritika kritiky
Génitif kritiky kritik
Datif kritice kritikám
Accusatif kritiku kritiky
Vocatif kritiko kritiky
Locatif kritice kritikách
Instrumental kritikou kritikami

kritika \Prononciation ?\ féminin

  1. Critique.
    • Kritika čistého rozumu.
      La Critique de la raison pure.

Apparentés étymologiques modifier

Voir aussi modifier

  • kritika sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)