Voir aussi : macarel

Occitan modifier

Étymologie modifier

(Nom 1) Attesté, en ancien français, sous la forme maquerel. Le mot se rattacherait[1] à la famille de maquer, mascher, macher (« frapper, contusionner », d'où « tacher »)
(Nom 2) Du néerlandais makelaer (« négociant, courtier »).

Nom commun 1 modifier

Singulier Pluriel
macarèl
\makaˈɾɛl\
macarèls
\makaˈɾɛls\

macarèl \makaˈɾɛl\ (graphie normalisée) masculin

  1. (Zoologie) Maquereau.

Nom commun 2 modifier

Singulier Pluriel
macarèl
\makaˈɾɛl\
macarèls
\makaˈɾɛls\

macarèl \makaˈɾɛl\ (graphie normalisée) masculin

  1. Proxénète.

Variantes dialectales modifier

Synonymes modifier

Interjection modifier

Invariable
macarèl
\makaˈɾɛl\

macarèl \makaˈɾɛl\ (graphie normalisée) invariable

  1. Exprime la surprise ou la contrariété.
    • A bogres de colhariquets, l'avètz volguda veire ! E ben espiatz-la. Espiatz cossí es polida. Espiatz-me aqueles uèlhs, aquela boca, aquelas tetassas. Espiatz-la me, macarèl ! — (Yves Rouquette, Lengadòc roge, 1984, p. 45.)

Variantes modifier

Variantes dialectales modifier

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier