mendax
Latin modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de mens (« esprit »), avec le suffixe -ax ; comme pour mentiri, on est passé du sens de « imaginer » à celui de « imaginer des choses fausses », puis « mentir ».
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | mendax | mendax | mendax | mendācēs | mendācēs | mendācia |
Vocatif | mendax | mendax | mendax | mendācēs | mendācēs | mendācia |
Accusatif | mendācem | mendācem | mendax | mendācēs | mendācēs | mendācia |
Génitif | mendācis | mendācis | mendācis | mendācium | mendācium | mendācium |
Datif | mendācī | mendācī | mendācī | mendācibus | mendācibus | mendācibus |
Ablatif | mendācī | mendācī | mendācī | mendācibus | mendācibus | mendācibus |
mendax
- Menteur, malhonnête.
- (vir) mendax et gloriosus — (Plaute. Curc. 4, 1, 10)
- menteur et fanfaron.
- (vir) mendax et gloriosus — (Plaute. Curc. 4, 1, 10)
Dérivés modifier
- mendaciloquium (« mensonge »)
- mendaciloquus (« menteur »)
- mendacitas (« disposition au mensonge »)
- mendacium (« mensonge, menterie ; fable, fiction ; contrefaçon »)
- mendaciumculum (« petit mensonge »)
Dérivés dans d’autres langues modifier
Références modifier
- « mendax », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage