mompelen
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Renforcement expressif de mummelen « marmonner ».
Verbe modifier
mompelen \Prononciation ?\ intransitif
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | mompel | mompelde |
jij | mompelt | |
hij, zij, het | mompelt | |
wij | mompelen | mompelden |
jullie | mompelen | |
zij | mompelen | |
u | mompelt | mompelde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | mompelend | gemompeld |
- Marmotter.
- Volg mij, mompelde hij.
- Suis-moi, marmotta-t-il.
- Volg mij, mompelde hij.
Synonymes modifier
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,1 % des Flamands,
- 98,7 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « mompelen [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]