Voir aussi : Neutron, nêutron, neutrón

Français modifier

Étymologie modifier

(1912) De l’anglais neutron (attesté en 1896) dérivé de neutral, avec le suffixe -on suivant le modèle de électron et de proton. Utilisé d’abord dans le domaine de l’électronique, le mot neutron est utilisé en physique nucléaire en 1921.[1]

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
neutron neutrons
\nø.tʁɔ̃\
 
Structure en quarks d’un neutron.

neutron \nø.tʁɔ̃\ masculin

  1. (Physique) Particule sans charge électrique (neutre), composée d’un quark up et deux quarks down, qui constitue le noyau atomique avec le ou les protons.
    • Le noyau de deutérium est composé d’un proton et d’un neutron.
    • Le neutron est une particule qui présente des caractéristiques très spécifiques par rapport aux autres rayonnements et autour duquel de nombeuses techniques insrtumentales ont été développées. — (Alain Lodini, Thierry Baudin, Rayonnement synchrotron, rayons X et neutrons au service des matériaux: Analyse des contraintes et des textures, 2012)

Dérivés modifier

Hyperonymes modifier

Holonymes modifier

Méronymes modifier

Traductions modifier

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi modifier

Références modifier

Afrikaans modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

neutron \Prononciation ?\ (pluriel : neutrone)

  1. (Physique) Neutron.

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • neutron sur l’encyclopédie Wikipédia (en afrikaans)  

Anglais modifier

Étymologie modifier

Mot dérivé de neutral, avec le suffixe -on.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
neutron
\Prononciation ?\
neutrons
\Prononciation ?\

neutron \Prononciation ?\

  1. (Physique) Neutron.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Voir aussi modifier

Bosniaque modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

neutron \Prononciation ?\

  1. (Physique) Neutron.

Breton modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.
Mentionné dans le nouveau dictionnaire français-breton de Roparz Hemon (Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 596b) : neutron coll. -enn neutrons.

Nom commun modifier

Collectif Singulatif Pluriel
neutron neutronenn neutronennoù

neutron \ˈnø.trɔ̃n\ collectif

  1. (Physique) Neutrons.

Références modifier

Bugis modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

neutron \Prononciation ?\

  1. (Physique) Neutron.

Croate modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

neutron \Prononciation ?\

  1. (Physique) Neutron.

Danois modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

neutron \Prononciation ?\

  1. (Physique) Neutron.

Hongrois modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

neutron \Prononciation ?\

  1. (Physique) Neutron.

Indonésien modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

neutron \Prononciation ?\

  1. (Physique) Neutron.

Latin modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif neutron neutrona
Vocatif neutron neutrona
Accusatif neutron neutrona
Génitif neutronis neutronum
Datif neutronī neutronibus
Ablatif neutronĕ neutronibus

neutron \Prononciation ?\ neutre

  1. (Physique) Neutron.

Voir aussi modifier

  • neutron sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)  

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

neutron \Prononciation ?\ neutre (pluriel : neutronen)

  1. (Physique) Neutron.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 94,3 % des Flamands,
  • 96,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • neutron sur l’encyclopédie Wikipédia (en néerlandais)  

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Occitan modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

neutron \new.ˈtɾu\ (graphie normalisée) masculin

  1. (Physique) Neutron.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Références modifier

Polonais modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

neutron \n̪ɛˈut̪rɔn̪\

  1. (Physique) Neutron.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • neutron sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  

Roumain modifier

Étymologie modifier

Du français neutron.

Nom commun modifier

masculin Singulier Pluriel
cas non articulé articulé non articulé articulé
Nominatif
Accusatif
neutron neutronul neutroni neutronii
Datif
Génitif
neutron neutronului neutroni neutronilor
Vocatif

neutron \Prononciation ?\ masculin

  1. (Physique) Neutron.

Bas allemand modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

neutron \Prononciation ?\

  1. (Physique) Neutron.

Serbo-croate modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

neutron \Prononciation ?\ masculin

  1. (Physique) Neutron.

Transcriptions dans diverses écritures modifier

Suédois modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

Commun Indéfini Défini
Singulier neutron neutronen
Pluriel neutroner neutronerna

neutron \neːɵˈtroːn\ commun

  1. (Physique) Neutron.

Voir aussi modifier

  • neutron sur l’encyclopédie Wikipédia (en suédois)  

Tchèque modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif neutron neutrony
Génitif neutronu neutronů
Datif neutronu neutronům
Accusatif neutron neutrony
Vocatif neutrone neutrony
Locatif neutronu neutronech
Instrumental neutronem neutrony

neutron \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. (Physique) Neutron.
    • …se silnou interakci mezi protonem a neutronem.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Antonymes modifier

Voir aussi modifier

  • neutron sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)  

Vietnamien modifier

Étymologie modifier

De l’anglais neutron.

Nom commun modifier

neutron \Prononciation ?\

  1. (Physique) Neutron.