Voir aussi : NOR, Nor, ñor, Nór, noř, nor-, nor', Nor.

Conventions internationales modifier

Symbole modifier

nor

  1. (Linguistique) Code ISO 639-3 du norvégien.

Voir aussi modifier

  • nor sur Wikipédia  

Références modifier

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du vieil anglais nōther.

Conjonction modifier

nor

  1. Ni.
    • I am neither hungry nor thirsty.
      Je n’ai ni faim ni soif.
    • It is not difficult, nor expensive.
      Ce n’est pas difficile, ni coûteux.

Notes modifier

Ce mot ne s’utilise plus en premier mot. Dans ce cas, on utilise neither, not ou -n’t. On en trouve des exemples chez Hume, par exemple : Nor is this reasoning merely chimerical; but is founded on history and experience. (Of Commerce, 1752)

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier



Homophones modifier

Basque modifier

Étymologie modifier

Du radical interrogatif *no qui est dans nola (« comment ? ») avec le suffixe -r qui est dans zer (« quoi ? »).

Pronom interrogatif modifier

nor \Prononciation ?\

  1. Qui ?
    • Nor dira zure adiskideak?
      Qui sont vos amis ?
    • Nork ikusi du?
      Qui l'a vu ?
    • — Goizean hil omen da — Nor?
      — Il paraît qu'il est mort ce matin. — Qui ca ?
    • Noren aldi da?
      À qui le tour ?
    • Nori erran diozu?
      À qui l'as-tu dit ?
    • Noren etxera zoaz?
      Chez qui allez-vous ?
    • Nortaz mintzo haiz?
      De qui parles-tu ?
    • Norentzat ekarri dute?
      Pour qui l'ont-ils apporté ?

Variantes modifier

Prononciation modifier

Brabançon modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Préposition modifier

nor \Prononciation ?\

  1. (Anversois) En, vers, à propos.

Références modifier

  • Freddy Michiels, Klappen en zingen oep zen Aantwaarps: woordenlijst Antwerpse taal : woorden, anekdotes, Pandora Publishers, 2017, ISBN 978-9053254172
  • Mathilde Jansen, Nicoline van der Sijs, Fieke van der Gucht, Johan De Caluwe, Atlas van de Nederlandse Taal, Lannoo, 2017, page 141

Breton modifier

Forme de nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
Non muté dor dorioù dorozioù
Adoucissante zor zorioù zorozioù
Durcissante tor torioù torozioù
Nasale nor norioù norozioù

nor \ˈnoːr\ féminin

  1. Forme mutée de dor par nasalisation.
    • Job a brennas an armel hag a lezas an alcʼhouez en nor. — (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 35)
      Job ferma l’armoire à clé et laissa la clé sur la porte.

Flamand occidental modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Préposition modifier

nor \Prononciation ?\

  1. En, vers.

Références modifier

  • Hergé, D'aveteurn van Kuiftsje, Et Doenker Ejland, Casterman, 2015, ISBN 9789030327479, page 2

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Pluriel
norren

nor \Prononciation ?\ féminin/masculin

  1. (Argot) Taule, prison.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 93,6 % des Flamands,
  • 90,6 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Polonais modifier

Nom commun modifier

nor \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. (Désuet) Variante de nur[1].

Références modifier

  1. « nor », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927

Pitcairnais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Particule modifier

nor \Prononciation ?\

  1. Ne.

Adverbe modifier

nor \Prononciation ?\

  1. Non, sans.
    • Shi el tork f’ thrii auwa nor stop. — (Alice Buffett, Speak Norfolk Today: An Encyclopaedia of the Norfolk Island Language, Himii Publishing Company, 1999, 116 pages, ISBN 9780646373591, page 25[version en ligne])
      Elle peut parler pendant trois heures sans s’arrêter.

Références modifier

  • Alice Buffett, Speak Norfolk Today: An Encyclopaedia of the Norfolk Island Language, Himii Publishing Company, 1999, 116 pages, ISBN 9780646373591, page 25[version en ligne]

Roumain modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

nor \ˈnoɾ\

  1. Nuage.

Prononciation modifier

Tchèque modifier

Forme de nom commun modifier

nor \Prononciation ?\

  1. Génitif pluriel de nora.