Ancien français modifier

Étymologie modifier

Du latin pardonare.

Verbe modifier

pardoner \Prononciation ?\

  1. Pardonner.
    • Je vois pardoins Sire Eneas — (Roman d’Eneas, ms. 60 français de la BnF, f. 156r. b.)

Variantes modifier

Anglais modifier

Étymologie modifier

 Dérivé de pardon, avec le suffixe -er.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
pardoner
\Prononciation ?\
pardoners
\Prononciation ?\

pardoner \Prononciation ?\

  1. Pardonneur, celui qui pardonne.