proletarius
Latin modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | proletarius | proletariă | proletarium | proletariī | proletariae | proletariă |
Vocatif | proletarie | proletariă | proletarium | proletariī | proletariae | proletariă |
Accusatif | proletarium | proletariăm | proletarium | proletariōs | proletariās | proletariă |
Génitif | proletariī | proletariae | proletariī | proletariōrŭm | proletariārŭm | proletariōrŭm |
Datif | proletariō | proletariae | proletariō | proletariīs | proletariīs | proletariīs |
Ablatif | proletariō | proletariā | proletariō | proletariīs | proletariīs | proletariīs |
proletarius \Prononciation ?\ masculin
- Populaire, vulgaire, trivial.
- proletarius sermo — (Plaute)
- le langage du peuple.
- proletarius sermo — (Plaute)
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | proletarius | proletariī |
Vocatif | proletarie | proletariī |
Accusatif | proletarium | proletariōs |
Génitif | proletariī | proletariōrum |
Datif | proletariō | proletariīs |
Ablatif | proletariō | proletariīs |
prōlētārĭus \Prononciation ?\ masculin
- Prolétaire, citoyen pauvre qui ne compte aux yeux de l’État que par ses enfants.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- « proletarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage