Voir aussi : Radix

Anglais modifier

Étymologie modifier

(Siècle à préciser) Du latin radix.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
radix
\ˈɹæd.ɪks\
ou \ˈɹeɪ.dɪks\
radixes
ou radices
\ˈɹæd.ɪ.ˌsiz\
ou \ˈɹeɪd.ɪ.ˌsiz\

radix \ˈɹæd.ɪks\ ou \ˈɹeɪ.dɪks\

  1. Racine.
  2. (Mathématiques) Base (numération).
    • The radix of the decimal system is ten.
      La base du système décimal est dix.

Prononciation modifier

Latin modifier

Étymologie modifier

(Siècle à préciser) De l’indo-européen commun *wrad[1] dont sont issus le grec ancien ῥάδιξ, rhadix, l’anglais root, le gotique *waurts qui donne Wurzel en allemand.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif radix radicēs
Vocatif radix radicēs
Accusatif radicĕm radicēs
Génitif radicĭs radiciŭm
Datif radicī radicĭbŭs
Ablatif radicĕ radicĭbŭs

radix \Prononciation ?\ féminin

  1. (Botanique) Racine.
    • capere radices
      prendre racine.
  2. (Sens figuré) Racine, base, fondement, origine.
  3. Radis.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Références modifier

  1. Julius PokornyIndogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

(Siècle à préciser) Du latin radix.

Nom commun modifier

radix \Prononciation ?\

  1. Racine.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 48,5 % des Flamands,
  • 47,6 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]