Voir aussi : reclutá

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe reclutar
Indicatif Présent (yo) recluta
(tú) recluta
(vos) recluta
(él/ella/usted) recluta
(nosotros-as) recluta
(vosotros-as) recluta
(os) recluta
(ellos-as/ustedes) recluta
Imparfait (yo) recluta
(tú) recluta
(vos) recluta
(él/ella/usted) recluta
(nosotros-as) recluta
(vosotros-as) recluta
(os) recluta
(ellos-as/ustedes) recluta
Passé simple (yo) recluta
(tú) recluta
(vos) recluta
(él/ella/usted) recluta
(nosotros-as) recluta
(vosotros-as) recluta
(os) recluta
(ellos-as/ustedes) recluta
Futur simple (yo) recluta
(tú) recluta
(vos) recluta
(él/ella/usted) recluta
(nosotros-as) recluta
(vosotros-as) recluta
(os) recluta
(ellos-as/ustedes) recluta
Impératif Présent (tú) recluta
(vos) recluta
(usted) recluta
(nosotros-as) recluta
(vosotros-as) recluta
(os) recluta
(ustedes) recluta

recluta \reˈklu.ta\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de reclutar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de reclutar.

Prononciation modifier

Italien modifier

 

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

recluta \Prononciation ?\ féminin

  1. Recrue.