Allemand modifier

Étymologie modifier

De Regelrègle») et recht (ici «conforme»).

Adjectif modifier

Nature Terme
Positif regelrecht
Comparatif non comparable
Superlatif non comparable
Déclinaisons

regelrecht \ˈʁeːɡl̩ˌʁɛçt\

  1. Conforme, selon la règle, le règlement.
    • Seine Handlung war regelrecht.
      Son comportement était conforme au règlement.
  2. Véritable, important, dans le sens de fort, intense, marqué.
    • Ein regelrechter Boom hat stattgefunden.
      Les affaires ont connu un véritable boom.
    • Bei den Lurchen kann man ähnliche Phänomene beobachten: sie kennen keine regelrechte Kopulation, sondern das Männchen umklammert das Weibchen und regt damit die Eiablage an: während die Eier aus der Kloake austreten, läßt das Männchen seinen Samen ausströmen. — (Simone de Beauvoir, traduit par Uli Aumüller et Grete Osterwald, Das andere Geschlecht, Rowohlt Verlag, 1992)
      On observe chez les batraciens des phénomènes analogues : ils ne connaissent pas un véritable coït ; le mâle enlace la femelle et par son enlacement stimule la ponte : au fur et à mesure que les œufs s’échappent du cloaque, il laisse échapper sa semence.

Synonymes modifier

1. Conforme

2. Fort, intense

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adverbe modifier

regelrecht \Prononciation ?\

  1. Tout droit, directement, sans détour.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]