Breton modifier

Étymologie modifier

(1499) Du moyen breton ribot[1], emprunté au français ribotte[2].

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
ribod ribodoù

ribod \ˈriːbot\ masculin

  1. Baratte.
    • Rak, eur zadornvez da noz, Paskolig ha Soazig o doa koaniet gant yod kerc'h silet, ha leaz-mesk fresk o tont diouz ar ribod. — (Ivon Krog, Eur zacʼhad marvailhou, Buhez Breiz, 1924, page 123)
      Car, un samedi soir, Paskolig et Soazig avaient dîné de bouillie d’avoine passée, et de lait battu frais venant de la baratte.
    • — Ola, n’emañ ket Arzhela pell, setu aze he ribod... edo ocʼh ober amanenn nebeut amzer ’zo. — (Jorj Le Cler, Arzhela Vras, in Al Liamm, no 64, septembre - octobre 1957, page 31)
      — Holà, Arzhela n’est pas loin, voilà sa baratte... elle faisait du beurre il y a peu de temps.

Variantes orthographiques modifier

Dérivés modifier

Références modifier