Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de rideo (« rire »), avec le suffixe -culus.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif ridiculus ridiculă ridiculum ridiculī ridiculae ridiculă
Vocatif ridicule ridiculă ridiculum ridiculī ridiculae ridiculă
Accusatif ridiculum ridiculăm ridiculum ridiculōs ridiculās ridiculă
Génitif ridiculī ridiculae ridiculī ridiculōrŭm ridiculārŭm ridiculōrŭm
Datif ridiculō ridiculae ridiculō ridiculīs ridiculīs ridiculīs
Ablatif ridiculō ridiculā ridiculō ridiculīs ridiculīs ridiculīs

ridiculus \Prononciation ?\ masculin

  1. Ridicule, qui fait rire, plaisant, drôle, bouffon, amusant, comique, risible, absurde, extravagant.
    • ridiculum dictum — (Plaute)
      bon mot.

Dérivés dans d’autres langues modifier

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ridiculus ridiculī
Vocatif ridicule ridiculī
Accusatif ridiculum ridiculōs
Génitif ridiculī ridiculōrum
Datif ridiculō ridiculīs
Ablatif ridiculō ridiculīs

ridiculus \Prononciation ?\ masculin

  1. Bouffon.

Références modifier