Italien modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien ῥινός, rhinós ῥινός, génitif singulier de ῥίς rhís (« nez »).

Préfixe modifier

rino- \ri.no\

  1. Rhino-.

Apparentés étymologiques modifier

Occitan modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien ῥινός, rhinós ῥινός, génitif singulier de ῥίς rhís (« nez »).

Préfixe modifier

rino- \ri.nu\

  1. Rhino-.

Dérivés modifier