slapen
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du moyen néerlandais slâpen, du vieux néerlandais slāpan, du proto-germanique *slēpaną. Cognat du bas allemand slapen, de l’allemand schlafen.
Verbe modifier
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | slaap | sliep |
jij | slaapt | |
hij, zij, het | slaapt | |
wij | slapen | sliepen |
jullie | slapen | |
zij | slapen | |
u | slaapt | sliep |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | slapend | geslapen |
slapen \ˈslaː.pə(n)\
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,2 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- \ˈslaː.pə(n)\
- (Région à préciser) : écouter « slapen [ˈslaː.pən] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « slapen [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]