Tchèque modifier

Étymologie modifier

Déverbal de slíbit, apparenté au slovaque sľub (« promesse »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif slib sliby
Génitif slibu slibů
Datif slibu slibům
Accusatif slib sliby
Vocatif slibe sliby
Locatif slibu slibech
Instrumental slibem sliby

slib \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Serment, promesse, parole donnée, vœu.

Apparentés étymologiques modifier

Voir aussi modifier

  • slib sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)  

Néerlandais modifier

Forme de verbe modifier

slib \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier du présent de slibben.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,7 % des Flamands,
  • 96,2 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]