Voir aussi : służba

Slovaque modifier

Étymologie modifier

Mot dérivé de slúžiť (« servir »), avec le suffixe -ba.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif služba služby
Génitif služby služieb
Datif službe službám
Accusatif službu služby

Locatif službe službách
Instrumental službou službami

služba \sluʒba\ féminin

  1. Service.

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Mot dérivé de sloužit (« servir »), avec le suffixe -ba, apparenté à služba en slovaque, służba en polonais, служба en bulgare et russe.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif služba služby
Génitif služby služeb
Datif služ službám
Accusatif službu služby
Vocatif službo služby
Locatif služ službách
Instrumental službou službami

služba \sluʒba\ féminin

  1. Service.
    • Nabízí zákazníkům své služby.
      Il offre ses services aux clients.
  2. Service, travail, poste de travail.
    • Právě je ve službě.
      Il est à son travail, à son poste.
  3. Service, aide.
    • Udělal pro mě malou službu.
      Il m'a rendu un petit service.
  4. Office, service public.
    • Pracuje u komunálních služeb.

Dérivés modifier

Prononciation modifier