Voir aussi : sustantivo

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe sustantivar
Indicatif Présent (yo) sustantivó
(tú) sustantivó
(vos) sustantivó
(él/ella/usted) sustantivó
(nosotros-as) sustantivó
(vosotros-as) sustantivó
(os) sustantivó
(ellos-as/ustedes) sustantivó
Imparfait (yo) sustantivó
(tú) sustantivó
(vos) sustantivó
(él/ella/usted) sustantivó
(nosotros-as) sustantivó
(vosotros-as) sustantivó
(os) sustantivó
(ellos-as/ustedes) sustantivó
Passé simple (yo) sustantivó
(tú) sustantivó
(vos) sustantivó
(él/ella/usted) sustantivó
(nosotros-as) sustantivó
(vosotros-as) sustantivó
(os) sustantivó
(ellos-as/ustedes) sustantivó
Futur simple (yo) sustantivó
(tú) sustantivó
(vos) sustantivó
(él/ella/usted) sustantivó
(nosotros-as) sustantivó
(vosotros-as) sustantivó
(os) sustantivó
(ellos-as/ustedes) sustantivó

sustantivó \sus.tan.tiˈβo\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple de l’indicatif de sustantivar.

Prononciation modifier