Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Composé de uitzonderen avec le suffixe -ing.

Nom commun modifier

uitzondering \Prononciation ?\ féminin

  1. Exception, dérogation.
    • Met uitzondering van.
      À l’exception de.
    • Een uitzondering vormen.
      Faire exception.
    • Bij uitzondering, bij wijze van uitzondering.
      Exceptionnellement, par dérogation.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]