aŭtoritato

Voir aussi : autoritato

Espéranto

Étymologie

De l’allemand Autorität

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	aŭtoritato \aw.to.ri.ˈta.to\	aŭtoritatoj \aw.to.ri.ˈta.toj\
Accusatif	aŭtoritaton \aw.to.ri.ˈta.ton\	aŭtoritatojn \aw.to.ri.ˈta.tojn\

aŭtoritato \aw.to.ri.ˈta.to\ mot-racine issu de l’Antaŭparolo {1OA, fond. grâce à 7OA }

1. Autorité.
2. Pouvoir.

Variantes orthographiques

• si pas de ŭ possible par le clavier : auxtoritato

Synonymes

• (1) aŭtoritateco : qualité d’auteur

Dérivés

Académique:

• aŭtoritata (composition de racines de l’Antaŭparolo) : autoritaire, qui fait autorité

Autres:

• aŭtoritatulo : autorité (personne)
• senaŭtoritata : sans autorité
• aŭtoritatismo : autoritarisme

Prononciation

• France : écouter « aŭtoritato [Prononciation ?] »
• France (Toulouse) : écouter « aŭtoritato [Prononciation ?] »

Références

Bibliographie

• E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (vérifié)
• aŭtoritato sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• aŭtoritato sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Racine "aŭtoritat" présente dans la 1a Oficiala Aldono de 1909 fondamentalisée par la 7a Oficiala Aldono (R de l’Akademio de Esperanto).
• Racine "-o" présente dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » ( de l’Akademio de Esperanto).