aanbelanden
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Composé de belanden (« tomber / se retrouver ») avec le préfixe aan (« à »).
Verbe modifier
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | beland aan | belandde aan |
jij | belandt aan | |
hij, zij, het | belandt aan | |
wij | belanden aan | belandden aan |
jullie | belanden aan | |
zij | belanden aan | |
u | belandt aan | belandde aan |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
zijn | aanbelandend | aanbeland |
aanbelanden \Prononciation ?\ intransitif (ergatif) (voir la conjugaison)
Synonymes modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 96,0 % des Flamands,
- 77,6 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- Pays-Bas : écouter « aanbelanden [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]