Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Composé de la particule séparable aan et du verbe dringen (« presser »).

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik dring aan drong aan
jij dringt aan
hij, zij, het dringt aan
wij dringen aan drongen aan
jullie dringen aan
zij dringen aan
u dringt aan drong aan
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben dringen aand aangedrongen

aandringen \Prononciation ?\ intransitif

  1. Insister, presser.
    • Op grotere voorzichtigheid aandringen.
      Péconiser plus de prudence.
    • Het aandringen.
      Les instances.
    • Op aandringen van iemand.
      Sur les instances de quelqu’un.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,4 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]