Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Composé de la particule séparable aan et du verbe duiden (« indiquer »).

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik duid aan duidde aan
jij duidt aan
hij, zij, het duidt aan
wij duiden aan duidden aan
jullie duiden aan
zij duiden aan
u duidt aan duidde aan
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben duiden aand aangeduid

aanduiden \Prononciation ?\ transitif

  1. Désigner, marquer.
  2. Montrer, indiquer.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 98,4 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]