aanmunten
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Composé de la particule séparable aan et du verbe munten (« estampiller »).
Verbe modifier
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | munt aan | muntte aan |
jij | munt aan | |
hij, zij, het | munt aan | |
wij | munten aan | muntten aan |
jullie | munten aan | |
zij | munten aan | |
u | munt aan | muntte aan |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | munten aand | aangemunt |
aanmunten \ˈan.mɵn.tə(n), ˈan.mʏn.tə(n)\ transitif
Synonymes modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 50,4 % des Flamands,
- 28,8 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- Pays-Bas : écouter « aanmunten [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]