Voir aussi : abroges

Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe abroger
Participe Présent
Passé
(masculin pluriel)
abrogés

abrogés \a.bʁɔ.ʒe\

  1. Participe passé masculin pluriel du verbe abroger.

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe abrogar
Subjonctif Présent que (yo) abrogés
que (tú) abrogés
que (vos) abrogés
que (él/ella/usted) abrogés
que (nosotros-as) abrogés
que (vosotros-as) abrogés
que (os) abrogés
(ellos-as/ustedes) abrogés
Imparfait (en -ra) que (yo) abrogés
que (tú) abrogés
que (vos) abrogés
que (él/ella/usted) abrogés
que (nosotros-as) abrogés
que (vosotros-as) abrogés
que (os) abrogés
(ellos-as/ustedes) abrogés
Imparfait (en -se) que (yo) abrogés
que (tú) abrogés
que (vos) abrogés
que (él/ella/usted) abrogés
que (nosotros-as) abrogés
que (vosotros-as) abrogés
que (os) abrogés
(ellos-as/ustedes) abrogés
Futur que (yo) abrogés
que (tú) abrogés
que (vos) abrogés
que (él/ella/usted) abrogés
que (nosotros-as) abrogés
que (vosotros-as) abrogés
que (os) abrogés
(ellos-as/ustedes) abrogés

abrogés \a.bɾoˈɡes\

  1. (Amérique latine) Deuxième personne du singulier du présent du subjonctif de abrogar.