absinthium
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien ἀψίνθιον, apsínthion.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | absinthium | absinthia |
Vocatif | absinthium | absinthia |
Accusatif | absinthium | absinthia |
Génitif | absinthiī | absinthiōrum |
Datif | absinthiō | absinthiīs |
Ablatif | absinthiō | absinthiīs |
absinthium neutre
- Absinthe.
- ABSINTHIUM ROMANUM SIC FACIES. Conditi Camerini praeceptis, utique pro absinthio cessante; in cuius vicem absinthi Pontici purgati terendique unciam, Thebaicam dabis, masticis, folii scripulos III, vini eius modi sextarios XVIII. Carbones amaritudo non exigit. — (Apicius, De re coquinaria)
- Préparation de l'absinthe à la romaine.
- ABSINTHIUM ROMANUM SIC FACIES. Conditi Camerini praeceptis, utique pro absinthio cessante; in cuius vicem absinthi Pontici purgati terendique unciam, Thebaicam dabis, masticis, folii scripulos III, vini eius modi sextarios XVIII. Carbones amaritudo non exigit. — (Apicius, De re coquinaria)
- (Sens figuré) Chose amère, mais salutaire.
Variantes modifier
Dérivés modifier
- absinthiacus (« d'absinthe »)
- absinthiatus (« contenant de l'absinthe »)
- absinthites (« vin d'absinthe »)
Références modifier
- « absinthium », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 10)