acusatiu
Catalan Modifier
Étymologie Modifier
- Du latin accusativus.
Nom commun Modifier
acusatiu masculin
- (Grammaire) Accusatif.
Prononciation Modifier
- catalan oriental : \ə.ku.zə.ˈtiw\
- catalan occidental : \a.ku.za.ˈtiw\
- El Prat de Llobregat (Espagne) : écouter « acusatiu [Prononciation ?] »
Occitan Modifier
Étymologie Modifier
- Du latin accusativus.
Nom commun Modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
acusatiu \aˌkyzaˈtiw\ |
acusatius \aˌkyzaˈtiws\ |
acusatiu [aˌkyzaˈtiw] (graphie normalisée) masculin
- (Grammaire) Accusatif.
Prononciation Modifier
- (Languedocien) : [aˌkyzo̞ˈtiw]
- (Provençal) : [aˌkyzo̞ˈtiew]
- (Niçois) : [aˌkyzaˈtiew]
- (Rouergat) : [ɔˌkyzo̞ˈtju]
Références Modifier
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2