adiaŭo

Voir aussi : adiauo

Espéranto

Étymologie

De adiaŭ (« adieu ») et -o (terminaison des noms).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	adiaŭo \a.di.ˈaw.o\	adiaŭoj \a.di.ˈaw.oj\
Accusatif	adiaŭon \a.di.ˈaw.on\	adiaŭojn \a.di.ˈaw.ojn\

adiaŭo \a.di.ˈaw.o\

1. Adieu.

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « adiaŭo [Prononciation ?] »