Latin modifier

Forme de verbe modifier

adversari \Prononciation ?\

  1. Infinitif de adversor.

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Occitan modifier

Étymologie modifier

Du latin adversarius

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
adversari
\abbeɾˈsaɾi\
adversaris
\abbeɾˈsaɾis\

adversari [abbeɾˈsaɾi] masculin (pour une femme, on dit : adversària) (graphie normalisée)

  1. Adversaire.
    • Sabèm que los nòstres adversaris objectaràn qu'aquela lenga restaurada serà artificiala, incomprehensibla e estrangièra dins tots los païses lengadocians. — (Loís Alibèrt, Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, Institut d'Estudis Occitans/Institut d’Estudis Catalans, 1976, Introduccion p. XXXVII)

Prononciation modifier

Références modifier