Breton modifier

Forme de verbe modifier

aet \ˈɛːt\

  1. Participe passé du verbe mont/monet.
    • Da belecʼh emaint-i aet hor barzhed yaouank ? — (Tudual Huon, Dav mont gant red ar vuhez in Ar chalboter huñvreoù, Éditions Al Liamm, 1979, page 116)
      Où sont partis nos jeunes poètes ?
  2. Troisième personne du singulier de l’impératif du verbe mont/monet.
    • « Aet unan bennak, » emezañ, « war e arbenn da cʼhouzout piv eo. » — (Ar Mabinogion, traduit par Abeozen, Mouladurioù Hor Yezh, 1991, page 21)
      « Que quelqu’un aille, » dit-il, « à sa rencontre pour savoir qui c’est. »

Anagrammes modifier

Gallo modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Forme de verbe modifier

aet \Prononciation ?\ (graphie ABCD)

  1. Troisième personne du singulier du subjonctif présent du verbe avair.

Variantes modifier

Prononciation modifier

Références modifier

  • Régis Auffray, Chapè Chapiao, Rue des Scribes, page 131 et 140
  • Régis Auffray, Le petit Matao, Rue des Scribes, 2007, ISBN 978-2-906064-64-5, page 75