Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik roep af riep af
jij roept af
hij, zij, het roept af
wij roepen af riepen af
jullie roepen af
zij roepen af
u roept af riep af
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben roepen afd afgeroepen

afroepen \Prononciation ?\ transitif

  1. Appeler, faire venir.
    • Hij werd van tafel afgeroepen.
      Il était à table lorsqu'on le demanda.
    • Onheil over iemand afroepen.
      Appeler le malheur sur quelqu’un.
  2. Demander de descendre.
  3. Faire l’appel de, désigner nominalement.
    • De leden van de vergadering werden bij de stemming één voor één afgeroepen.
      Les membres de l'assemblée ont voté par appel nominal.
  4. Annoncer, communiquer, déclarer, publier.
    • De huwelijksgeboden afroepen.
      Publier les bans (de mariage).

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,7 % des Flamands,
  • 97,7 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]